ماه من غصه چرا؟" قيصرامين پور

ماه من غصه چرا؟؟؟

آسمان را بنگر/ که هنوز/ بعد صدها شب و روز

مثل آن روز نخست، گرم و آبی و پر از مهر به ما می خندد

یا زمینی را که/ دلش از سردی شبهای خزان/نه شکست و نه گرفت

بلکه از عاطفه لبریز شد و/ نفسی از سر امید کشید

و در آغاز بهار/ دشتی از یاس سپید/ زیر پاهامان ریخت

تا بگوید که هنوز/ پر امنیت احساس خداست

ماه من غصه چرا؟؟

تو مرا داری و من هر شب و روز/ آرزویم همه خوشبختی توست

ماه من/ دل به غم دادن و از یاس سخنها گفتن

کار آنهایی نیست/ که خدا را دارند

ماه من/ غم و اندوه اگر هم روزی/ مثل باران بارید

یا دل شیشه ای ات /از لب پنجره عشق زمین خورد و شکست